Γράφει ο Δημήτρης ΤσάμηςΌταν ανακοινώνεται στον ασθενή ότι πάσχει από βαρύτατη νόσο και απαιτείται μακρά κι επίπονη θεραπεία , η οποία είναι πιθανόν – αλλά πάντως όχι βέβαιο – ότι θα τον θεραπεύσει, εκείνος κατά κανόνα αρνείται να δεχθεί την ορθότητα της διάγνωσης και αρχίζει να περιφέρεται από γιατρό σε γιατρό χάνοντας όμως πολύτιμο χρόνο.
Σε μια τέτοια περιδίνηση λογικής και αποφασιστικότητας βρίσκεται εδώ και μήνες η ...
πολιτική ελίτ της πατρίδας μας, συμπαρασύροντας στο βάραθρο τους πολίτες.
Η αδυναμία των πολιτικών να αναγνωρίσουν το μέγεθος και το βάθος του προβλήματος – και κατά συνέπεια να δώσουν τις ενδεδειγμένες λύσεις- προέρχεται από την αδυναμία τους να αναλάβουν το τεράστιο μερίδιο της ευθύνης τους. Υποδύονται ΌΛΟΙ τους ανεύθυνους.
Οι νυν αλλά και οι πρώην. Προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από μονότονα επαναλαμβανόμενες κοινοτυπίες και αοριστολογίες. Τα πράγματα είναι απλά και συγκεκριμένα. Οι πρώην άφησαν το χρέος να ξεφύγει σκεπτόμενοι «πονηρά» ότι θα μεταθέσουν στους επόμενους το βάρος. Οι νυν έχουν εκστομίσει μια απέραντη αλυσίδα παραλογισμών που τους εγκλωβίζουν μαζί με το κάκιστο παρελθόν τους. Συμπεριφέρονται ως φιλοπερίεργοι επισκέπτες που παρατηρούν εκστατικά ένα τραγικό ναυάγιο ενώ τους διαφεύγει πως στην πραγματικότητα είναι οι ίδιοι οι κυβερνήτες του.
Η δυσάρεστη σημερινή πραγματικότητα αποτελεί – όπως αρέσκονται να λένε πολλοί – μια μεγάλη ευκαιρία αλλαγής του πολιτικού προσωπικού. Είναι η ώρα για μαζικές αποστρατείες. Μπορεί να μην είναι τιμητικές αλλά σίγουρα είναι επιτακτικές.
Η πολιτική στο κάτω-κάτω δεν είναι επάγγελμα.
Έτσι λοιπόν ας δώσουμε μια ευκαιρία σε όλους αυτούς να απολαύσουν την οικογενειακή θαλπωρή και την επαγγελματική τους ενασχόληση. Κι αυτό πρέπει να το κάνουμε εμείς οι πολίτες. Τώρα . Άμεσα και απόλυτα. Είτε το συνειδητοποιήσουν και το πράξουν οι ηγεσίες είτε όχι. Πλησιάζουν εκλογές για την αυτοδιοίκηση. Να η πρώτη ευκαιρία.
Οι πολίτες, όλοι εμείς – καταναλωτές ιδεών, προτάσεων και προϊόντων δεν είμαστε ούτε άβουλοι ούτε ανίκανοι. Είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας. Όπως ο κάθε βουλευτής δεν μπορεί να παριστάνει τον ανήξερο για τους ατελείς νόμους , τις σκοτεινές και άθλιες τροπολογίες που ψηφίζει έτσι και ο πολίτης δεν μπορεί να κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι έχει κυρίαρχη ευθύνη για κάθε εκλογικό αποτέλεσμα. Οι επιλογές μας έχουν συνέπειες. Υφίστανται και επηρεάζουν τη ζωή όλων μας.
Η διάρθρωση του πολιτικού σκηνικού είναι λοιπόν αποτέλεσμα της ανεπάρκειας των πολιτικών που εμείς επιλέγουμε. Είναι αποτέλεσμα της ακαταλληλότητας των μωροφιλόδοξων που εμείς εκλέξαμε. Είναι αποτέλεσμα της προσήλωσης των πολιτικών στο μοντέλο του ηθοποιού, ο οποίος απαγγέλλει το ρόλο του με άνεση και ελαφρότητα καταχειροκροτούμενος. Και τη μια υποδύεται τον στεναχωρημένο, την άλλη τον αισιόδοξο, την τρίτη τον θυμωμένο αλλά πάντα χωρίς ίχνος αυτογνωσίας και θεσμικής συνείδησης.
Ας τελειώσουμε λοιπόν όσο πιο γρήγορα γίνεται με τους πολιτικούς που ως καλοί ηθοποιοί έγιναν και δήθεν πολιτικοί απαιτώντας να συμπληρώσουν 35ετία για να μας αδειάσουν τη γωνιά.
