Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης, δικηγόροςΤο Χρηματιστήριο καταποντίζεται και οι αγορές εκτιμούν ότι πρέπει να πληρώνουμε 6,5-7,5% τόκο για να δανειζόμαστε. Οι ίδιες εκτιμούν ότι η Βραζιλία του αριστερού Λούλα πρέπει να πληρώνει 4,9%, η Πολωνία 5,5% και η Ουγγαρία που έχει ζητήσει ήδη βοήθεια από το ΔΝΤ....
6,6%! Οι θυσίες του Ελληνικού λαού πάνε στράφι, καθώς το κόστος δανεισμού εξανεμίζει το όφελος από τα σκληρά μέτρα που ανακοινώθηκαν. Δεν είναι στραβός ο γιαλός. Συνεχίζουμε στραβά να αρμενίζουμε. Το 1/8 της κυβερνητικής θητείας συμπληρώθηκε και εκτός του ίδιου του Πρωθυπουργού και ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων, η υπόλοιπη κυβέρνηση δείχνει να μην μπορεί να απαντήσει στις προκλήσεις της εποχής. Αντί να θεσπίζονται στοχευμένα φορολογικά κίνητρα θεσμοθετούμε … το χάος! Η «κοπτοραπτική» για το ήδη κατατιθεμένο φορολογικό νομοσχέδιο δεν έχει τελειωμό. Διατάξεις – με επιπτώσεις εκατομμυρίων ευρώ – με περισσή ευκολία μπαινοβγαίνουν αποδεικνύοντας πρωτοφανή απειρία εάν όχι αφέλεια. Και ό,τι απομένει δεν έχει καμία σχέση με τις απαιτήσεις της κοινωνίας και της αγοράς, αλλά με τις «απόψεις» των «μανδαρίνων» των υπουργείων! Αντί να στελεχωθεί γρήγορα η δημόσια διοίκηση, ώστε να εφαρμοστεί το κυβερνητικό έργο και να εξοικονομηθούν πόροι (ιδίως στα νοσοκομεία που ήδη το χρέος τους αυξήθηκε κατά 1 δις ευρώ μέσα σε έξι μήνες!) παίζουμε την κολοκυθιά, ενώ πολλά από τα ονόματα που ανακοινώνονται αποτελούν επιλογές που εκθέτουν ανεπανόρθωτα την πολιτική ηγεσία. Αντί να αποφασίσουμε ποιο παραγωγικό μοντέλο θέλουμε για τη χώρα, αναζητούμε τα πάντα και πετυχαίνουμε το τίποτα. Αντί να αντιλαμβανόμαστε την «αξία της σιωπής» διανθίζουμε την ξένη ειδησεογραφία με ετερόκλητες δηλώσεις «υπεύθυνων» παραγόντων. Αντί να επιδείξουμε συνεπή στάση έναντι των αγορών, από τη μια «καταγγέλλουμε» δημόσια τους παγκόσμιους οικονομικούς παίκτες και από την άλλη τους παρακαλάμε να μας δανείσουν. Είμαστε τόσο «σκληροί» μαζί τους που σπεύδουμε Πασχαλιάτικα να επανεκδώσουμε νέες σειρές δανείων που παρουσίαζαν χαμηλή «εμπορευσιμότητα» (δηλαδή μικρό κέρδος για εκείνους που καταγγέλλουμε!). Αντί να θεσπίσουμε ένα σύγχρονο και διαφανές πλαίσιο για τα δημόσια έργα βερμπαλίζουμε για τη διαφάνεια. Αντί να «πατάξουμε» τη διαφθορά αφήνουμε δημάρχους επιρρεπής στο φαραωνισμό να κομπορρημονούν γιατί – ακόμη – κανείς δεν απέδειξε την ενοχή τους όταν «χάθηκαν» εκατομμύρια ευρώ από τα ταμεία του δήμου τους! Η πίστωση χρόνου εξαντλήθηκε. Απαιτείται αλλαγή πορείας εδώ και τώρα!
