Σίγουρα θα έχετε υπόψη σας τις μελέτες του ΚΕΠΕ και της ECORYS η οποία έγινε για λογαριασμό της ΕΕ. Και οι δύο συνηγορούν υπέρ του ανοίγματος του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, πάντα με γνώμονα την ανάπτυξη και το όφελος των πολιτών.
Για τους γνώστες του αντικειμένου, που είναι οι αποκλεισμένοι από το επάγγελμα φαρμακοποιοί, τα επιχειρήματα που προβάλλει ο ΠΦΣ δεν πείθουν, και οι μελέτες αυτές το αποδεικνύουν με στοιχεία.
Γνωρίζουν επίσης όλοι, ότι ο κίνδυνος αύξησης της ...
φαρμακευτικής δαπάνης, πηγάζει από τον υπερβολικό αριθμό ιατρών που έχουν την δυνατότητα να συνταγογραφούν, και οι οποίοι εξαιτίας του μεγάλου τους αριθμού (διπλάσιος από το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας), αντιμετωπίζουν ζήτημα οικονομικής επιβίωσης, με αποτέλεσμα να υποκύπτουν στις πιέσεις των φαρμακευτικών εταιριών. Οι φαρμακευτικές εταιρίες, έχουν σαν στόχο τους παραγωγούς συνταγών που είναι οι ιατροί, και όχι τους φαρμακοποιούς.
Σαν αντίλογος, παρουσιάζονται από τον ΠΦΣ τα ακόλουθα επιχειρήματα:
Η αύξηση του αριθμού των φαρμακείων θα προκαλέσει πρόβλημα επιβίωσης στα φαρμακεία και άρα διαφθοράς, η οποία θα αυξήσει τη φαρμακευτική δαπάνη.
Απάντηση:
Ο κίνδυνος διαφθοράς, είναι σήμερα πολύ μεγαλύτερος, όταν για να αποκτήσει κάποιος νέος φαρμακοποιός φαρμακείο, πρέπει να καταβάλει ποσά της τάξης των 300.000 ευρώ κατά μέσο όρο. Δεδομένου ότι είναι πολύ δύσκολο να αποσβέσει το ποσό αυτό σε λογικό χρονικό διάστημα, καθίσταται πιο επιρρεπής σε πιέσεις και τακτικές που βλάπτουν το ασφαλιστικό σύστημα.
Φαινόμενα διαφθοράς, έχουν παρατηρηθεί αποδεδειγμένα με το ισχύον καθεστώς, και οι σημαντικότεροι λόγοι είναι α) ο μεγάλος αριθμός ιατρών που συνταγογραφούσαν ανεξέλεγκτα, ακόμη και φάρμακα άσχετα με την ειδικότητά τους, δελεαζόμενοι από τις παροχές των εταιριών, και β) τα μεγάλα ποσά που διακινούνται για την αγορά φαρμακείων από νέους φαρμακοποιούς. Τα μέχρι τώρα υπουργεία, δεν ενδιαφέρθηκαν για μια αποτελεσματική πολιτική ελέγχου της συνταγογράφησης. Εντατικοί μέθοδοι ελέγχου, όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση που εσείς καθιερώσατε, απέδειξε ότι μπορεί να έχει αποτελέσματα στην εξάλειψη του φαινομένου.
Τα φαρμακεία, έχουν την επιλογή συγχωνεύσεων, ώστε να δημιουργηθεί οικονομία κλίμακας και επομένως περιθωρίου κέρδους που θα βοηθήσει την επιχείρηση να επιβιώσει έναντι του ανταγωνισμού. Μέχρι σήμερα, καθώς το φαρμακείο αποτελεί προστατευμένο καθεστώς, ελάχιστοι φαρμακοποιοί προέβησαν σε συγχωνεύσεις των φαρμακείων τους, και αυτός είναι ο λόγος που έχουμε τόσο μεγάλο αριθμό φαρμακείων σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, όπου το καθεστώς των εταιριών φαρμακείων είναι διαδεδομένο. Για παράδειγμα, γιατί έξω από ένα μεγάλο νοσοκομείο να υπάρχουν 5 φαρμακεία, τα οποία να ανοίγουν συγκεκριμένες ώρες, και να μην συγχωνευτούν σε ένα μεγάλο, με 5 φαρμακοποιούς συνεταίρους, όπου με κυλιόμενο ωράριο θα μπορεί να είναι ανοιχτό όλο το εικοσιτετράωρο; Η οικονομία κλίμακας που θα δημιουργηθεί, θα τους επιτρέψει να έχουν και καλύτερες τιμές, αν όχι στα φάρμακα που μέχρι σήμερα είναι διατιμημένο προϊόν, τουλάχιστον στα ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ αλλά και στα άλλα παραϊατρικά προϊόντα, για κάποια από τα οποία τα ασφαλιστικά ταμεία, καλύπτουν μέρος του κόστους τους (π.χ. συσκευές c-PAP).
Τα πληθυσμιακά κριτήρια, επιβάλλονται από την απόφαση του δικαστηρίου της ΕΕ (C-570/07)
Απάντηση:
Η απόφαση του δικαστηρίου της ΕΕ (C-570/07) που επικαλείται ο ΠΦΣ, απλά δηλώνει ότι ενδεχόμενα πληθυσμιακά κριτήρια, δεν αντιτίθενται στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία, ωστόσο, δεν τα επιβάλει και δεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να τα υιοθετήσουν. Αντίθετα, το ανώτερο δικαστήριο της Ελλάδας, το ΣτΕ, τα έχει κρίνει αντισυνταγματικά.
Τα πληθυσμιακά κριτήρια, όποια και αν είναι αυτά, έχουν ήδη κριθεί αντισυνταγματικά από το ΣτΕ και ενδεχόμενη μείωσή τους, απλά θα μεταθέσει το πρόβλημα με νέες προσφυγές και δεν θα το εξαλείψει. Ταυτόχρονα, θα δημιουργήσει την εντύπωση ότι προστατεύεται ο κλάδος των φαρμακοποιών, κάτι που δεν έγινε για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Σήμερα από την κοινωνία εκτιμάται η πολιτική που λύνει ζητήματα, και δεν τα μεταθέτει σε πλάτες άλλων.
Τα φαρμακεία στην Ελλάδα, είναι τα περισσότερα ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ.
Απάντηση:
Αυτό ισχύει, ωστόσο η πολιτική για τα φαρμακεία, δεν είναι ούτε κοινή, ούτε ενιαία ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ. Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, τα φαρμακεία είναι πολυμετοχικά, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε κατάστημα, είναι μέτοχοι και εργάζονται περισσότεροι του ενός φαρμακοποιού, σε αντίθεση με το καθεστώς της Ελλάδας, όπου στην συντριπτική πλειοψηφία τους, κάθε φαρμακείο ανήκει σε ένα φαρμακοποιό.
Αν το ζητούμενο είναι η μείωση του αριθμού των φαρμακείων, αυτό θα επιτευχθεί όχι με την προστασία του υπάρχοντος καθεστώτος, όπου ο αριθμός των αδειών θα ανακυκλώνεται με αδιαφανείς διαδικασίες και θα παραμένει σταθερός, αλλά με το πλήρες άνοιγμα που θα οδηγήσει σε συγχωνεύσεις, σύμφωνα με τα πρότυπα άλλων χωρών της ΕΕ.
Αν ελευθερωθεί το επάγγελμα, θα ερημώσουν οι απομακρυσμένες περιοχές από φαρμακεία και οι πληθυσμοί που ζουν εκεί, δεν θα έχουν πρόσβαση σε φάρμακα.
Απάντηση:
Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί, καθώς ο ισχυρότερος ανταγωνισμός που θα προκύψει από συγχωνεύσεις φαρμακείων σε μεγάλα αστικά κέντρα και κέντρα συνταγογράφησης όπως νοσοκομεία κλπ, θα αποτρέψει τους ήδη εγκατεστημένους στις απομακρυσμένες περιοχές φαρμακοποιούς να μετακινηθούν σε πιο ανταγωνστικό περιβάλλον και να διακινδυνεύσουν την επαγγελματική ασφάλεια και την μέχρι τώρα πορεία τους.
Ασφαλιστικές δικλίδες, μπορούν να δημιουργηθούν, όπως η απαγόρευση χορήγησης νέας άδειας λειτουργίας φαρμακείου πριν την παρέλευση ικανού χρονικού διαστήματος (π.χ. 3 ετών), σε φαρμακοποιό που έκλεισε το φαρμακείο του για να ιδρύσει νέο σε διαφορετική γεωγραφική περιοχή.
Μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο εφαρμογής του καθεστώτος που ισχύει σε αρκετές χώρες της ΕΕ, όπου σε περιοχές όπου δεν υπάρχει προσβάσιμο φαρμακείο, ο ιατρός (π.χ. ο αγροτικός ιατρός) έχει την δυνατότητα από το νόμο να προμηθεύει με φάρμακα τους ασθενείς.
Βέβαια, με το πλήρες άνοιγμα, θα χαθεί η δυνατότητα των φαρμακοποιών να εμπορεύονται την επιχείρησή τους όταν αποχωρούν από αυτή, ωστόσο αυτό δεν είναι απόλυτο, καθώς θα υπάρξουν σχήματα φαρμακοποιών, που θα θελήσουν να αγοράσουν μία έτοιμη επιχείρηση λόγω θέσης και πελατείας, χωρίς ωστόσο αυτό να πρέπει να αποτελεί τη μοναδική τους επιλογή και ασφαλώς σε λογικότερες τιμές από τις σημερινές. Είναι κατανοητή η αντίδρασή τους για την απώλεια αυτού του «εφ’ άπαξ», αλλά η χώρα πρέπει να πάει μπροστά, και όπως όλος ο ελληνικός λαός έχασε μεγάλο ή μικρό μέρος του εισοδήματός του, οι φαρμακοποιοί δεν μπορεί να αποτελούν εξαίρεση, καθώς ήδη με τις αντιδράσεις τους έχουν προκαλέσει αρνητικά την κοινωνία, στρέφοντάς την εναντίον του κλάδου.
Στο δίλημμα λοιπόν, αν θα προστατευτούν τα συμφέροντα ενός κλάδου, ή τα συμφέροντα του κράτους και των πολιτών, η κοινωνία περιμένει την σωστή απάντηση από εσάς.
Με εκτίμηση
Δημήτρης Ιορδάνου
