Η πολιτική συγκρότηση ενός πολιτικού ή ακόμη και ενός κόμματος φαίνεται από τα μικρά. Κυρίως από τα μικρά. Από αυτά καταλαβαίνει μέχρι και ο πλέον αδαής πόσο σοβαρός είναι ο πολιτικός λόγος, πόσο επεξεργασμένες είναι οι προτάσεις και πόσο ρεαλιστικές οι λύσεις που προβάλλονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα (νομίζω πως) είναι η χθεσινή τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα για το Ελληνικό! "Ακύρωση όλων των σχεδίων και μόνο χώρος πρασίνου για το...
πρώην αεροδρόμιο" διακήρυξε χθες ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ! Νομίζω ότι και μόνο αυτή η τοποθέτηση του κόμματος δίνει ξεκάθαρη απάντηση για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία μη ρεαλιστική θέση, που ποτέ δεν είναι δυνατό να υλοποιηθεί ούτε καν να συζητηθεί σοβαρά! Αυτό όμως δεν κάνει τον κ. Τσίπρα να διστάζει. Ούτε δευτερόλεπτο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: ο συμπαθέστατος Αλέξης δε θα μπορούσε να πει τίποτε το διαφορετικό. Ο ίδιος είναι εγκλωβισμένος στα όσα οι συνιστώσες του έχουν διακηρύξει τα προηγούμενα χρόνια. Οι δικοί του άνθρωποι είναι αυτοί που έκαναν χιλιάδες καταλήψεις, πορείες και διαμαρτυρίες για το "Πράσινο Ελληνικό". Οι Οικολόγοι, που είναι σοβαρότατη συνιστώσα του δεν είναι δυνατό να δεχτεί κάτι λιγότερο. Επιπλέον, οι περίοικοι όταν άκουγαν τις εξαγγελίες αυτές, είμαι βέβαιος πως αισθάνονταν ένα ευχάριστο χάδι στα αυτιά τους. Ποιος άλλωστε θέλει στη γειτονιά του ένα γιγάντιο εργοτάξιο και στη συνέχεια ένα πολύβουο υπερτοπικό κέντρο ψυχαγωγίας;
Μόνο που κανένας σοβαρός πολιτικός δε θα μπορούσε να προχωρήσει σε μία τέτοια εξαγγελία εντός της Ελλάδας της κρίσης. Μία μεγάλη περιοχή, ο τελευταίος ελεύθερος χώρος της Αττικής δεν είναι δυνατό να μετατραπεί σε πάρκο. Όχι επειδή δε θα το θέλαμε αλλά απλούστατα επειδή κανείς δεν μπορεί σήμερα να πληρώσει για τη δημιουργία ενός χώρου πρασίνου και πολύ περισσότερο για τη συντήρησή του τα επόμενα χρόνια...
Η χρήση, την οποία κάθε σοβαρός (Έλληνας ή ξένος) μελετητής έχει προτείνει αφορά τη δημιουργία χώρων πρασίνου με χρήσεις "ελεύθερου χρόνου", ο οποίος όμως για να υπάρξει θα πρέπει ένα τμήμα του τεράστιου γηπέδου να δοθεί σε εμπορικές χρήσεις, δηλαδή σε εγκαταστάσεις που γεννούν χρήμα.
Μακάρι να είχαμε λεφτά ώστε να μπορούσαμε να κάνουμε τεράστια πάρκα που δε θα μετατρέπονταν μέσα σε 2-3 μήνες σε ακάλυπτους, μπαζωμένους και βρόμικους χώρους, ανίκανους να φιλοξενήσουν την οποιαδήποτε χρήση. Τόσο απλά...
Νομίζω ότι ο συμπαθής Αλέξης τα γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά. Άλλωστε μηχανικός είναι και ο ίδιος. Ωστόσο, προτιμά από το να είναι χρήσιμος, ρεαλιστής και σοβαρός αρθρώνοντας έναν λόγο αληθή αν και μη αρεστό σε κάποιους, να είναι απλά ευχάριστος, θολός και ουτοπικός.
Και εάν επιλέγει αυτόν τον τρόπο του πολιτεύεσθαι για θέματα είσσονος σημασίας, όπως ένα μεγάλο πάρκο, φανταστείτε τι μας επιφυλάσσει για την Οικονομία, την Ευρώπη, το ευρώ.
Στην Ελλάδα της κρίσης δε θα πρέπει να χειροκροτούμε τους αρεστούς, αλλά τους χρήσιμους.
Τραβήξαμε πολλά από τους πρώτους, θα τους πληρώνουν και τα παιδιά μας...
