Αλλά θα έλεγα να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο.Υπάρχει άλλο ένα παράδειγμα Έλληνος που δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα αλλά ..
στην Αμερική,που πολέμησε και τραυματίστηκε για αυτήν αλλά την κατέταξε σε δεύτερη μοίρα όταν τον χρειάστηκε η μητέρα πατρίδα. Σε εκατό χρόνια κανείς δεν θα θυμάται τον Τασιάδη αλλά η ιστορία δεν θα ξεχάσει τον Στήβεν Λάλας.
Όσο για τον Τασιάδη ας του ευχηθούμε να μην γίνει κάτι σαν τον κύριο Ρέσλερ που από την κοιλάδα Ντα Νάγκ, έφθασε να μας δίνει παραγγέλματα Ευρωπαϊκής γυμναστικής ,όντας βασιλικότερος του Βασιλέως ,επειδή το παιδάκι πρέπει να πάρει καλό Γερμανικό βαθμό.
Ως προς τους ''λαζογερμανούς ΄΄ σας αφηγούμαι δικό μου σχετικά αθώο περιστατικό:
Πρέπει να ήμουν 10-11 ετών και πήγαμε διακοπές με τους δικούς μου στην Πάργα. Δίπλα μας έμενε ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων από Σουηδία που είχαν έλθει με ένα φανταστικό Volvo (μέσα είσαι Νικολαίδη) και βλέποντάς με να παίζω όλη μέρα μπάλα με τον άνδρα της (ενοχλήθηκε βλέπεις που την έγραφε) η κοπέλα μου είπε με ύφος ότι τα παιδιά στην Σουηδία ασχολούνται και με άλλα πράγματα εκτός από το ποδόσφαιρο πχ ο μικρός αδελφός της μαθαίνει πλέξιμο στο σχολείο.
Απόρησα και καθότι ήμουν από μικρό ετοιμόλογο το άτιμο της είπα αν μπορεί ο μικρός να μου πλέξει ένα κιτρινόμαυρο κασκόλ του Άρη.....
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
ΔΕΊΤΕ ΚΑΙ:
