εξέγερση για δημοκρατία και δικαιώματα ή μια καλοστημένη θεωρία συνωμοσίας;
Στρατηγική ήττα τεράστιας σημασίας υπέστη ο «Συριακός
απελευθερωτικός στρατός» (έτσι τουλάχιστον αποκαλείται ή έτσι
κάποιοι τον ονόμασαν) ο οποίος μάχεται για την ανατροπή του Άσαντ, καθώς την Τετάρτη οι δυνάμεις του στρατού της Συρίας...
έθεσαν υπό τον έλεγχό τους την πόλη Qusayr. Μετά από 7 εβδομάδες
σφοδρών συγκρούσεων η πόλη Qusayr η
οποία βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο ανακαταλήφθηκε από τις δυνάμεις του Άσαντ,
δίνοντας του έτσι και ψυχολογικό πλέον προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του. Η
επιτυχία αυτή απομάκρυνε ακόμα περισσότερο το ενδεχόμενο ανατροπής του Άσαντ!κάποιοι τον ονόμασαν) ο οποίος μάχεται για την ανατροπή του Άσαντ, καθώς την Τετάρτη οι δυνάμεις του στρατού της Συρίας...
Γιατί όμως τέτοια αναστάτωση στη Μέση Ανατολή όλα αυτά τα
χρόνια…;
Αφγανιστάν, Ιράκ, Τυνησία, Αίγυπτος, Λιβύη,Υεμένη, Συρία…
2001 με αφορμή τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου,
Ο Αμερικανικός Στρατός και οι σύμμαχοι ξεκινούν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν
θέλοντας να ρίξουν από τη εξουσία τους Ταλιμπάν και να χτυπήσουν την Αλ Κάιντα.
Ο πόλεμος αυτός εξελίσσεται σε εμφύλιος καθώς με τις δυνάμεις των «συμμάχων»
τάσσονται και εδώ οι λεγόμενοι αντικαθεστωτικοί.
Αποτέλεσμα: Σήμερα το Αφγανιστάν να είναι μια πλήρως
αποσταθεροποιημένη χώρα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι πριν το πόλεμο με
τεράστιες καταστροφές και χιλιάδες νεκρούς.
2003 με πρόσχημα την κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από το
καθεστώς του Σαντάμ Χουσείν ΗΠΑ και Αγγλία αποφασίζουν να «σπείρουν» και εκεί
τη Δημοκρατία και επιτίθενται στο Ιράκ. Οκτώ και πλέον χρόνια συγκρούσεων οδήγησαν
στο θάνατο του Σαντάμ αλλά και στην καταστροφή ακόμη μιας χώρας. Τα όπλα
μαζικής καταστροφής δεν βρέθηκαν ποτέ..
2010 καμία αφορμή για επέμβαση από τη Δύση και ξεκινάει η λεγόμενη
Αραβική Άνοιξη…
Έτσι ξαφνικά ξεκινούν εμφύλιες συγκρούσεις στην Τυνησία, την
Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Υεμένη και τη Συρία. Εμφύλιες συγκρούσεις από τον
καταπιεσμένο λαό που έτσι ξαφνικά αποζητά τη δημοκρατία..Οι εμφύλιες
συγκρούσεις δίνουν την ευκαιρία σε ΗΠΑ και Δύση με πρόσχημα τη Δημοκρατία να
εξοπλίζουν αντάρτες και να ασκούν πίεση με κατεύθυνση την πτώση των πάλαι ποτέ «συνεργατών»
τους στη Μέση Ανατολή.
Χόσνι Μουμπάρακ (Πρόεδρος Αίγυπτου) μετά τις εμφύλιες συρράξεις χάνει την εξουσία και καταδικάζεται σε Ισόβια
Μουαμαάρ Γκαντάφι (Ηγέτης τη Λιβύης) χάνει στον εμφύλιο
πόλεμο καθώς οι Δυτικοί αναλαμβάνουν στρατιωτική δράση στο πλευρό των
ανταρτών. Δολοφονείται από Λίβυους «επαναστάτες»
Μπασάρ Αλ Άσαντ (Σύρος Πρόεδρος) βρίσκεται και αυτός αντιμέτωπος
με την εμφύλια διαμάχη εντός της χώρας του και ζητείται από τους Δυτικούς η
παραίτηση του. Οι σκέψεις της Δύσης για στρατιωτική επέμβαση πέφτουν στο κενό
καθώς Ρωσία, Κίνα και Ιράν έχουν διαφορετική άποψη.
Σήμερα ο Άσαντ φαίνεται να
κερδίζει το χαμένο έδαφος, κάτι που λογικά θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα και στον
τερματισμό των συγκρούσεων.
Γεννιέται λοιπόν το εξής ερώτημα: Αραβική άνοιξη, εξέγερση
για δημοκρατία και δικαιώματα ή μια καλοστημένη θεωρία συνωμοσίας;
