Υποσχέθηκε 700.000 νέες θέσεις εργασίας – Τελικά κατάφερε να απολύσει και τους δικούς του εργαζόμενους στο ΠΑΣΟΚ – Είχε εντοπίσει 1.3 δις ευρώ, τα οποία μέτρησε ένα-ένα για να βεβαιωθεί – Χάθηκε η ντροπή...
Γράφει ο Θάνος Τάκης
Σημερινό ανέκδοτο: το ΠΑΣΟΚ ανακοινώνει σήμερα ότι, «δεν δέχεταιμαθήματα συνέπειας και αξιώνει σεβασμό της προσπάθειας του και κυρίως των θέσεων και προτάσεων του».
Τούτο ανακοίνωσε ο κ. Βενιζέλος, με έκδηλο τον ‘εκνευρισμό’ του, για το εισιτήριο των 25 ευρώ στα νοσοκομεία της χώρας και ταυτόχρονα επειδή το άλλοτε κραταιό κόμμα του, «πάντα στόχευε και στοχεύει στη βελτίωση των ρυθμίσεων με στόχο την επάνοδο στην ανάπτυξη, την στήριξη τη απασχόλησης, την προστασία ευπαθών ομάδων, την αποκατάσταση αδικιών, τη διόρθωση οριζόντιων μέτρων ανάγκης». Να’το και το δεύτερο ανέκδοτο!
Τα κόμματα εξουσίας, ανέκαθεν επιθυμούσαν να είναι αρεστά στους πολλούς ‘πελάτες’. Εξάλλου, αντιστρέφοντας την έννοια της «δημαγωγίας», δεν επιθυμούσαν να άγουν αλλά προτιμούσαν να άγονται, βολικά, από τις απαιτήσεις των πολλών. Θεωρούσαν και θεωρούν μάλιστα τους πολίτες, εξελιγμένα πρωτόζωα, αμνήμονες και πάντα βολικούς ηλίθιους που χειροκροτούν την μπαρούφα του αρχηγού, άλλως τα χοντρά ψέμματα που μοιράζει σε όλους ανεξαιρέτως, ανερυθρίαστα. Ότι μπορούν να ξεστομίζουν τις μεγαλύτερες τερατολογίες και παροιμιώδη ψεύδη, χωρίς κανείς να τους πιάσει από το αυτί, και τραβώντας τους να τους επιδείξει το «σφάλμα» που έκαναν, όπως ο εκπαιδευτής σε έναν φρεσκογεννημένο σκύλο, κατά την πρώτη εκπαίδευση της τουαλέτας του.
Πάμε ένα χρόνο πίσω.
Αρχές Μαρτίου του 2013 και το ΠΑΣΟΚ, ήδη δημοσκοπικά καθημαγμένο και προφανώς ανήσυχο για την εξελικτική πορεία του φαινομένου αυτού, προσπαθεί να γίνει αρεστό και να εντυπωσιάσει με την επιστημοσύνη της νέας πρότασής του, που στοχεύει σε ένα ευαίσθητο θέμα: αυτό της διαρκώς αυξανόμενης ανεργίας. Και αρχίζει τις γελοίες τερατολογίες.
Ο Μεγάλος Αρχηγός με το μικρό παράστημα, ανακοινώνει ότι «Το κορυφαίο ζήτημα για την ελληνική κοινωνία είναι η ανάσχεση της ανεργίας, η αντιμετώπιση πρωτίστως της απόλυτης ανεργίας». Προς αυτή την κατεύθυνση, ρίχνει όλο το πολιτικό και επιστημονικό βάρος του, και σαν 15χρονος που έλυσε το πρόβλημα που δεν κατάφεραν οι συμμαθητές του, περήφανος δηλώνει ότι ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος,«που τον έχουμε μετρήσει ευρώ ευρώ», είναι 1.3 δις ευρώ.
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ αφορά στη στήριξη 500.000 θέσεων «που απειλούνται» καθώς επίσης και σε 200.000 νέες θέσεις εργασίας, εκ των οποίων 100.000 μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην αυτεπιστασία και την κοινωνική εργασία, 20.000 θέσεις σε συνεταιριστικές εταιρείες κοινωνικής οικονομίας και 80.000 «για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας από νέους ανθρώπους που πρέπει να μπουν με εφόδια στην αγορά εργασίας». Σύνολο, 700.000 ανθρωποτεμάχια, παιχνιδάκια για 'κείνον.
Ως σοβαρός πολιτικός που αισθάνεται ότι είναι, μετρά δύο και κόβει μία, και ανακοινώνει ότι τα είχε δει τα λεφτά, νάτα εδώ είναι, 750 εκατομμύρια προέρχονται από τους πόρους τους ΕΣΠΑ, 400 εκατομμύρια υπάρχουν διαθέσιμα στο ΛΑΕΚ και 150 εκατομμύρια μπορούν να αντληθούν από τον αλληλόχρεο λογαριασμό του ΙΚΑ και του ΟΑΕΔ. Τέλεια, δεκατρείς εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, πάμε να ξοδέψουμε!
Μάλιστα κυρίες και κύριοι! Αυτός ο κύριος, ο οποίος συνεχώς μας κουνούσε το δάκτυλο λέγοντας ότι πρέπει να υπάρχουν τα χρήματα για να προχωρήσουμε σε παροχές, πιστός στις δικές του δοξασίες, έκανε ακριβώς αυτό. Αυτός που (ορθώς) κορόιδευε τον άλλοτε αρχηγό του για την κορυφαία μπαρούφα ότι «λεφτά υπάρχουν», φέρθηκε τόσο επαγγελματικά και τεχνοκρατικά. Γιατί, αμφιβάλει κανείς ότι πράγματι υπήρχαν τα λεφτά και δεν μιλούσε στον αέρα;
«Αυτό είναι ένα σχήμα που συγκεντρώνει τα αναγκαία ποσά και μας επιτρέπει να προχωρήσουμε στη στήριξη της απασχόλησης και να δώσουμε σιγουριά στις οικογένειες, που έχουν ως πρώτη αγωνία την υπόθεση της ανεργίας» σημείωσε ο νοικοκύρης πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Έκτοτε, από τις 700.000 θέσεις εργασίας, που θα δημιουργούσε ο κ. Βενιζέλος, δίδοντας σιγουριά στις οικογένειες, κατάφερε να απολύσει μέχρι και τους εργαζομένους στο δικό του κόμμα, και να αφήσει συστηματικά απλήρωτους τους εναπομείναντες, για πολλούς μήνες, το δε δώρο Χριστουγέννων (αυτόφωρο ποινικό αδίκημα η μη καταβολή του) το μάζεψε λέγοντας προκαταβολικά κάλαντα σε κάθε βουλευτή του, ο οποίος, να μην ξεχνιόμαστε, πληρώνεται από την Βουλή, δηλαδή όλους εμάς, τους πολίτες.
Βέβαια, γνωστή είναι η κλασική αρχή της προπαγάνδας, την οποία εφάρμοσε με μεγάλη επιτυχία στον καιρό του ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ότι όσο πιο τερατώδες είναι το ψέμα που λες τόσο πιο πιστευτό γίνεται.
Η θλίψη όμως, για τα τερατώδη ψεύδη Βενιζέλου είναι ότι όσο και να προσπαθεί κανείς (μα κανείς) δεν πίστεψε ποτέ, ότι είναι δυνατόν, να πει έστω και μία αλήθεια.
Δεν νομίζω πως υπήρξε έστω και ένας Έλληνας που να πίστεψε ότι ο κ. Βενιζέλος ανακάλυψε τον τρόπο να σώσει ή δημιουργήσει 700.000 θέσεις εργασίας, έχοντας μάλιστα εντοπίσει και τα χρήματα, τα οποία, ως άλλος Σκρουτζ Μακ Ντακ, μέτρησε ευρώ-ευρώ, προφανώς επειδή τα βρήκε σε κέρματα στο θησαυροφυλάκιο της Λιμνούπολης.
Μόνος, τραγικός και εξαιρετικά αδιάφορος για την κοινωνία, ο κ. Βενιζέλος, εδώ και πολύ καιρό, περιφέρεται στην επικαιρότητα προσπαθώντας να πείσει, ως άλλος ξανθός μάγος στα γεράματά του, ότι η δική του πολιτική παράσταση είναι πραγματική μαγεία και όχι φθηνά ταχυδακτυλουργικά κόλπα. Ότι καταφέρνει το ακατόρθωτο. Ότι φέρνει και ποτάμια για να έχουν λόγο ύπαρξης τα γεφύρια που υπόσχεται να χτίσει.
Τεχνοκρατική ερώτηση: το 1.300.000.000 (ένα δισεκατομμύριο τριακόσια εκατομμύρια ευρώ) που είχε ανακαλύψει, τι απέγινε; Αναπαύεται στην σπηλιά του Αλή-Μπαμπά;
Και εφόσον νοιαζόταν τόσο για την ανεργία του Έλληνα, τι κάνει σήμερα, εννιά μήνες μετά, για την υπόσχεσή του;
Πώς το ζήτησε;
Σεβασμό στη συνέπεια, σύντροφοι...
